Yπερκινητικότητα-Ελλειματική προσοχή

ΔΕΠΥ: Επιδράσεις στις σχέσεις των παιδιών

Η διαταραχή της ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας είναι δυνατό να έχει πολλές επιδράσεις στην ανάπτυξη του παιδιού. Μπορεί να δυσκολέψει πάρα πολύ την δημιουργία φιλίας στην παιδική ηλικία ή την συναναστροφή με συνομιλήκους.

Αυτές οι σχέσεις συνεισφέρουν στην άμεση ευτυχία του παιδιού και είναι ένας σημαντικός παράγοντας μακροπρόθεσμα στην ανάπτυξή του.
Οι ερευνητές συστήνουν ότι τα παιδιά με δυσκολία στις σχέσεις τους, για παράδειγμα, διώχνονται από τους συνομήλικούς τους ή δεν έχουν στενούς φίλους. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτά τα παιδιά μπορεί να βρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για άγχος, συμπεριφορικά και συναισθηματικά προβλήματα, παθολογική χρήση φαρμάκων και εγκληματικότητα, ως έφηβοι.

Οι γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ είναι λιγότερο πιθανό να αναφέρουν ότι τα παιδιά τους παίζουν με ομάδες φίλων ή εμπλέκονται σε δραστηριότητες μετά το σχολείο(*) και οι μισοί από αυτούς είναι πιθανό να αναφέρουν πως το παιδί τους έχει πολλούς καλούς φίλους. Οι γονείς των παιδιών με ΔΕΠΥ είναι πιθανό κατά το διπλάσιο από ότι οι άλλοι γονείς να αναφέρουν ότι το παιδί τους πιέζεται ή ότι έχει πρόβλημα να παραμείνει ήρεμο για αρκετή ώρα με τα άλλα παιδιά

Πως παρεμβαίνει η ΔΕΠΥ στις σχέσεις με τους συνομηλίκους;

Το πώς συνεισφέρει η ΔΕΠΥ στην δημιουργία προβλημάτων με τον κοινωνικό περίγυρο δεν είναι πλήρως κατανοητό. Διάφορες μελέτες βρήκαν ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό τη μειωμένη προσοχή είναι δυνατό να γίνονται αντιληπτά ως ντροπαλά ή ακοινώνητα από τους συνομηλίκους τους. Η έρευνα επισημαίνει ότι η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών με συμπτώματα παρορμητικότητας/υπερκινητικότητας μπορεί να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην απόρριψη εκ μέρους των συνομηλίκων. Επιπρόσθετα, άλλες συμπεριφορικές διαταραχές συμβαίνουν συχνά μαζί με την ΔΕΠΥ. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ και άλλες διαταραχές εμφανίζονται να αντιμετωπίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό την εξασθένηση των σχέσεων τους με του συνομηλίκους.

Το να έχει ένα πρόσωπο ΔΕΠΥ δεν σημαίνει πως πρέπει να έχει και κακές σχέσεις με τους συνομηλίκους του.

Ο κάθε ένας που έχει ΔΕΠΥ δεν σημαίνει πως αντιμετωπίζει δυσκολία στο να τα πηγαίνει καλά με τους άλλους. Σε αυτούς όμως που έχουν πρόβλημα υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να βελτιώσουν τις σχέσεις του προσώπου με τους συνομηλίκους του. Όσο νωρίτερα σημειωθούν οι δυσκολίες του παιδιού, τόσο πιο επιτυχής θα είναι η παρέμβαση.
Μολονότι οι ερευνητές δεν έχουν εξασφαλίσει οριστικές απαντήσεις, οι γονείς καθώς βοηθούν τα παιδιά τους να χτίσουν και να δυναμώσουν τις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους, ας λάβουν υπόψη τους κάποια πράγματα:

• Την αναγνώριση της σημαντικότητας την υγιούς σχέσης για τα παιδιά. Αυτές οι σχέσεις μπορεί να γίνουν ακριβώς τόσο σημαντικές όσο οι βαθμοί για την σχολική επιτυχία.

• Διατηρήστε την επικοινωνία με ανθρώπους, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του παιδιού σας (όπως οι δάσκαλοι, οι σχολικοί σύμβουλοι, οι αρχηγοί των δραστηριοτήτων για μετά το σχολείο κλπ.). Να ενημερώνεστε για την κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού σας στην κοινότητα και στους σχολικούς κανονισμούς ( το πόσο δηλ. κοινωνικοποιείται και προσαρμόζεται στους κανονισμούς).

• Εμπλέξτε το παιδί σας σε δραστηριότητες μαζί με άλλα παιδιά. Επικοινωνήστε με γονείς, προπονητές, με όσους ενήλικες έχουν σχέση είτε αν υπάρξει βελτίωση, είτε αν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα.

(*) Οι μετα-σχολικές δραστηριότητες είναι προγράμματα που διοργανώνονται από τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.